December 2014
De top van de gezondheidszorg in ons land is nog heel erg wit. Er zijn tal van handboeken, toolkits en instructies, maar toch vallen we vaak terug in cultuurdominante patronen. Aandacht voor diversiteit moet een onmisbaar onderdeel worden van leiderschap en professioneel handelen.
In opdracht van twee ministeries: SZW en VWS is een opmerkelijk boekje tot stand gekomen; Voor(t)gaan in verandering. In veertien interviews wordt ingegaan op de zorg voor oudere migranten. Vanuit ZonMw heb ik ook van harte aan dit boekje meegewerkt, omdat het helemaal past in het diversiteitsbeleid van onze organisatie. Al eerder ging Diana Monissen op Skipr.nl in op het gedachtegoed van het boekje. Ik zet de lijn graag voort.
Het boekje zegt te gaan over cultuursensitiviteit, maar hierachter zit bijna bij alle geïnterviewden een bredere kijk vanuit diversiteitsoptiek. Diversiteit gaat over alle verschillen tussen mensen: oud en jong, vrouw en man, migrant en autochtoon, homo en hetero. Het is een aspect van kwaliteit van zorg om hier ten opzichte van individuele hulpvragers adequaat mee om te gaan.
Als het in de zorgverlening een kwaliteitsvereiste is, dan is dat evenzeer het geval in het onderbouwend wetenschappelijk onderzoek. Zo horen we in onderzoeksprojecten na te gaan of de resultaten wel voldoende generaliseerbaar zijn naar de algemene, divers samengestelde bevolking. Het is evenwel makkelijker gezegd dan gedaan. Aandacht voor diversiteit gaat namelijk nog steeds niet vanzelf. Dat geldt ook voor onze eigen organisatie. Het vergt een continue investering. Hoe komt dat toch?
In het boekje zeg ik er het volgende over: “Dat cultuursensitieve zorg de afgelopen decennia onvoldoende van de grond is gekomen, is niet vanwege gebrek aan durf. Er zijn . . . . . lees meer op Skipr
