De Haagse Hogeschool verdiept de samenwerking met het Suzhou Social Welfare Institute (SSWI) in Suzhou, China en later met andere partijen in die stad. Ouderenbeleid, ouderenzorg, zorg in wijken en buurten en dementie zijn de inhoudelijke onderwerpen. China is naast Brazilië een van de focuslanden voor intensieve internationale samenwerking. Naast werk- en studiebezoeken zijn er conferenties via Skype, waarbinnen inhoudelijke onderwerpen aan bod komen en afspraken worden gemaakt. De directeur Sun Huizhong van het SSWI zal in mei gastspreker zijn per video op een landelijke congres over dementie.
Van 7 tot 15 april 2016 gaan we op studiereis naar Suzhou, China. Nu samen met het Netwerk Zorgpartners een select gezelschap van unieke leveranciers op het gebied van eten en drinken van de zorgmarkten anderen. De stad Suzhou kent al een verbinding met Nederland op het gebied van zorg sinds 1998. Het doel van deze reis is ons te oriënteren op ontwikkelingen in- en de connectie te maken met de zorg in China. Interactie, integratie en kennis delen staan centraal. Met deze studiereis richten we ons op ambitieuze, ondernemende managers die actief zijn in– en richting de zorg. We doen dit met een relatief klein gezelschap van maximaal 10 personen. Dit om in China ook echt de verbinding te maken.
China ontwikkelt zich in een razend tempo, waarbij met name de vergrijzing als gevolg van de één kind politiek een enorme impact heeft; veel groter dan in Nederland. China kijkt nadrukkelijk naar de wijze waarop Nederland de zorg organiseert. Tegelijkertijd loopt Nederland aan tegen de grenzen van de zorg met verder toenemende nadruk op de rol van gemeente, wijk, buurt, familie en individu. In China zijn goede voorbeelden te zien waar informele- en professionele zorg samenwerken. We zijn deze week te gast bij het Suzhou Social Welfare Institute (SSWI), de oudste zorgorganisatie van China en een erkende best practise. Samen met hen bezoeken we zorgorganisaties zoals ziekenhuizen, de langdurige zorg en initiatieven op wijkniveau. Daarnaast organiseren we een seminar, waarbij we Chinese zorgorganisaties ontmoeten en leren van elkaar vanuit de inhoud van ieders werk.
Er liggen voor Nederland kansen op gebied van- en rondom de zorg in China, voor zorgaanbieders en voor ondernemers. Belangrijk is om deze te zien en te benutten. Het ontsleutelen van deze kansen is niet altijd eenvoudig. Deelnemers leren de verschillen kennen tussen zorg in China en in Nederland, zien best practices, ervaren de relatie tussen gezondheid en voeding in China, leren van- en delen ervaringen met zorgmanagers uit China en natuurlijk met andere deelnemers. Kortom: Een unieke reis en unieke ervaring waar interactie en integratie met- en in de zorg in China key is.
Afgelopen week volgden 20 ziekenhuisdirecteuren uit heel China een leiderschapsprogramma bij het iBMG, Erasmus universiteit in Rotterdam bij Prof.dr. Joris van de Klundert, Hoogleraar Bedrijfsvoering van zorgorganisaties. Al meer dan 100 ziekenhuisdirecteuren volgden de afgelopen twee jaar het programma in Rotterdam, toegesneden op elke nieuwe groep. Het Beijing Health Human Resources Training & Development Center heeft in het programma een belangrijke rol. De inzet van de Chinese directeuren die de leergang volgen is altijd zeer groot. Naast hoorcolleges bestaat het programma ook uit het bezoeken van organisaties zoals ziekenhuizen en ouderenzorg. Al deze indrukken vormen dan weer de voeding voor intensieve discussies hoe zij interessante innovaties die zij hier zien kunnen implementeren in China. De gezondheidszorg in China verschilt sterk van Nederland. De patient centraal en wat betekent dat, organisatie, de financiering, professionele opvattingen, de positie van de patient en client, kwaliteit, veiligheid, interdisciplinair werken en de inhoud van het verpleegkundig beroep, allemaal onderwerpen die de revue passeren. Daarnaast en afsluitend aspecten van leiderschap en wat dat betekent hier. Hoe kan je het verschil maken en wat heb je daar voor nodig?
Dinsdag 8 september verscheen er in de Frankfurter Allgemeine een artikel van Christian Palm over het werkbezoek van de stad Frankfurt aan Den Haag. De delegatie bestond uit raadsleden, de verantwoordelijk wethouder, zorgbestuurders en de journalist van bijgaand artikel. Binnenkort volgt er een artikel over de grote veranderingen binnen de zorg in Nederland. De onderwerpen die in het bezoek een plek kregen leest u hier.
Over een goede maand vertrekken we met een diverse groep interessante deelnemers naar Iran. We bezoeken daar Teheran, Qom, Isfahan en Abyaneh. We proberen zoveel mogelijk te zien van het dagelijkse leven in Iran en we bezoeken buurtinitiatieven, ziekenhuizen, de Nederlandse ambassade en we spreken met geestelijken in Qom over de invloed van religie op de samenleving. Nog altijd krijgen we mails en telefoontjes van geinteresseerden voor de reis. Maar helaas lukt dat niet meer deze keer.
We bereiden de reis voor met een lezing van Professor Touraj Atabaki van de universiteit van Leiden, gespecialiseerd in de geschiedenis van het midden Oosten. Mahdi Mahdavi, gepromoveerd aan Erasmus iBMG en teruggekeerd naar Iran vertelt ons in Teheran over zijn observaties.
Toen we het intiatief namen voor de reis naar Iran verwachtten we niet dat zaken rondom Iran zo in een stroomversnelling zouden komen. Iran opent zich in een rap tempo, vooruitlopend over het mogelijke akkoord dat zal worden getekend. Interessant om juist in dit tijdsgewricht de reis te kunnen maken.
Begin juli reisde een delegatie van de Haagse Hogeschool naar Suzhou, China. Op dit moment wordt onderzocht hoe intenties tot samenwerking handen en voeten kunnen krijgen. Overleg met het Suzhou Social Welfare Institute, Civil Affairs van de stad Suzhou en overleg met de HHS zijn daarvan een onderdeel. Online beeldverbindingen vergemakkelijken dat proces.
Najaar 2015 vindt tweemaal de leergang Diversiteit & Cultuursensitiviteit plaats, als onderdeel van Divers Den Haag. Een leergang bestaat uit 3 dagdelen op 3 aansluitende vrijdagen. De leergang is bedoeld voor professionals en (zorg)vrijwilligers en vrijwilligers in de zorg. De leergang wordt verzorgd door Baukje Prins en Jan Booij en vindt plaats op de Haagse Hogeschool. Meer informatie vindt u hier
Goede dienstverlening voor alle Hagenaars, in al hun diversiteit. Het kennen en herkennen van vragen van cliënten en hier cultuursensitief mee omgaan. klantgerichte, effectieve organisaties en nieuwe voemwn van samenwerking die aangesloten zijn op de veranderende stad. Medewerkersbeleid gestoeld op diversiteit en een goede loopbaan voor iedere ambitieuze medewerker, ongeacht afkomst en betrokken en intercultureel competente medewerkers en vrijwilligers in welzijn en zorg, die zich met hart en ziel inzetten voor de mensen met wie ze werken. Dat is wat alle organisaties willen, maar zo eenvoudig is het vaak niet. Diversiteitsbeleid propageren is één ding, het ontwikkelen en uitvoeren ervan een tweede. Hoe zorg je ervoor dat je diversiteit voorop stelt in je werk en zo bijdraagt aan een beter presterende organisatie of wijkteam? En hoe benut je kansen in een samenleving die steeds diverser wordt?
Afgelopen week directies, docenten en lector van de faculteiten Sociaal Werk & Educatie en Gezondheid, Voeding en Sport van de Haagse Hogeschool (HHS) begeleid naar Suzhou, China. Internationalisering is een belangrijk onderwerp voor het hoger onderwijs in Nederland. De HHS vindt het belangrijk dat afgestudeerden in een internationale omgeving hun beroep kunnen uitoefenen. En dat ze als kritische wereldburgers het werkveld ingaan. Het werkveld van hoger opgeleiden wordt immers steeds internationaler. Daarnaast kiezen studenten, zowel in Nederland als in de rest van de wereld, steeds vaker voor een studie over de grens.
Er zijn bezoeken gebracht aan het Suzhou Social Welfare Institute (SSWI), The Liverpool University in Suzhou, The Suzhou Hospital of Traditional Chinese Medicine, The Suzhou Health College en aan een wijkcentrum en een thuiszorgorganisatie.
De reis resulteerde in een beter inzicht bij betrokkenen van China, het leven daar en de organisatie van zorg en sociaal werk. Daarnaast is er een intentieovereenkomst getekend met het SSWI en The Hague University of Applied Sciences voor onderzoek naar samenwerking.
De Stedelijke Alliantie Interculturalisatie krijgt in April 2015 een eigen website met daarop nieuws, de agenda, berichten uit de deelnemende organisaties en verslagen van de bijeenkomsten die hebben plaatsgevonden. Organisaties worden uitgenodigd nieuwsberichten te sturen naar de site, zodat ook daar kennis genomen kan worden van ontwikkelingen. De site is gefinancierd door de gemeente Den Haag.
Mensen zijn heel verschillend. En dat maakt onze maatschappij rijk. Wat is er mooier dan op straat of op het terras eens rustig te kijken wie er allemaal langs lopen? Of in een gesprek met mensen te horen wat hen zoal bezighoudt?
Verrassende gesprekken zijn dat vaak. Mensen die ergens vol van zijn en daar vol vuur en passie over kunnen vertellen. Of hun diepste drijfveren in kunst uitbeelden. Weer anderen gaan helemaal op in hun werk, omdat ze doen waar ze ten diepste in geloven.J
uist die diversiteit aan mensen maakt de samenleving waardevol. We kunnen leren van elkaar en onze talenten gebruiken om bij te dragen aan de maatschappij. Diversiteit is een voorwaarde voor een rijke samenleving. Alleen daardoor kunnen we ons ontwikkelen. En kunnen we in co-creatie met elkaar tot nieuwe ideeën en inzichten komen.
Mensen met zorg en ondersteuning hebben ook hun eigenheid. Zij zijn onderdeel van de samenleving. En hebben een schat aan kennis en ervaring. Ze willen die inzetten vanuit hun eigen waarden en drijfveren. Voormalig LOC-directeur Yvonne van Gilse heeft hier namens LOC een prachtige bijdrage over geschreven in het boek Voor(t)gaan in verandering'. Voor Yvonne voelde het als haar persoonlijke opdracht om ‘Waarde-volle zorg’ uit te dragen. Na haar overlijden voelt het als een opdracht om verder te brengen wat zij ons vanuit haar visie en betrokkenheid heeft meegegeven.
Mensen bloeien inderdaad op als zij van betekenis zijn voor zichzelf en voor anderen. Zoals de ggz-cliënt die ik laatst sprak. Ze heeft één uurtje begeleiding in de week om haar leven op orde te houden. Daardoor is ze in staat om de rest van de week mensen te helpen met hun computer en eenzame ouderen te bezoeken. Een mooi voorbeeld van wederkerigheid: zorg ontvangen, maar ook zorg mogen geven op een passende manier. Hoe dat er uit ziet verschilt van persoon tot persoon. Want ieder mens is anders en heeft zijn eigen waarden en drijfveren. Culturele aspecten spelen daarbij een rol. Maar binnen culturen zijn mensen ook weer verschillend.
Steeds zichtbaarder is dat er een gapend gat zit tussen de leefwereld van mensen en de manier waarop we onze maatschappij organiseren. De zorg is daar een heel duidelijk voorbeeld van. In gesprekken met mensen die zorg nodig hebben en mensen die zorg verlenen, hoor ik steeds meer vervreemding. En dat is logisch: beleid en praktijk zijn haast twee werelden geworden.
Veel is in regels, protocollen, richtlijnen en wetten gevat. We doen of ieder mens hetzelfde is en stoppen mensen in de dwangbuis van wetten. Ook gemeenten hebben die neiging. Wat zij integraal noemen, gaat alleen over de wetten die onder hun verantwoordelijkheid vallen. Dat is wat anders dan het leven van mensen. Een mensenleven bestaat niet uit schotten en wetten. Mensen hebben een vraag en zoeken daar een antwoord op. Bovendien staan instituten op een steeds grotere afstand van mensen. De oude onderlinge verzekering is een groot anoniem instituut waar niemand meer een band mee voelt. Zorgorganisaties hebben oorspronkelijk hun wortels in de lokale samenleving, maar zijn ook vaak instituten geworden waar mensen weinig gevoel bij hebben.
Dat kan anders. En zo moeilijk is het niet. Het vergt wel dat we met elkaar scherpe keuzes maken om anders te organiseren. Als we werkelijk vinden dat ieder mens van waarde is, dan is dat het uitgangspunt bij de inrichting van onze maatschappij. En bij de keuzes die we maken. Zo zal de Tweede Kamer moeten kiezen om de mens werkelijk centraal te stellen. Bijvoorbeeld door persoonsvolgende financiering in te voeren. En bij incidenten ruimte te geven in plaats van nieuwe controle en regels in te voeren. Ook als dat bestaande machtsstructuren aantast. Bij zorgorganisaties kan het anders organiseren vanuit de vraag: van wie zijn wij eigenlijk? Van het bestuur of van de cliënten? Bij gemeenten door na te denken hoe zij maximaal kunnen aansluiten bij de behoeften van hun burgers. Bij ons allemaal door . . . . . lees verder op Skipr
Is het belangrijk de stem van ouderen goed te laten doorklinken naar de stad en naar beleidsmakers? En wie zijn ouderen tegenwoordig? Hoe houdt je alle ontwikkelingen nog bij en hoe zorg je dat je het geluid van de brede stad laat klinken en niet van enkele ouderen? En waarover dan en hoe kan dat op een goede en effectieve manier? Die vragen stelde de Stedelijke Ouderen Commissie (SOC). Door als verkenner op te treden en met veel mensen in de syad te spreken en ook eigen deskundigheid en ervaring te gebruiken komen we tot een advies. Een mooie opdracht.